De rook is opgetrokken, de spandoeken opgerold, de samenvatting is drie keer teruggekeken en de krantenkoppen zijn gescand. Ajax, en alles wat Ajax ademt, beleefde een Super Sunday.
Zelf de Klassieker met 4-0 winnen en psv met dezelfde cijfers zien afgaan, geeft een heerlijke stoot adrenaline en dat zal nog wel even aanhouden. Wat was ie weer lekker. Ook al was het eigenlijk een veredeld trainingspartijtje, feyenoord werd helemaal zoek gespeeld. Qua fitheid, loopvermogen en techniek werden de gasten uit Rotterdam-Zuid totaal overklast.
Voordat de Klassieker nog moest beginnen, zat de sfeer er al goed in. Psv liet zich kinderlijk eenvoudig opzij zetten door az waardoor het gat binnen twee weken is opgelopen tot zes punten. De sfeeractie voorafgaande aan de wedstrijd gooide daar nog even een schepje bovenop. Een megadoek op de eerste en tweede ring van de Zuidtribune met de tekst: “F-Side is niet makkelijk”. Het was allemaal een opmaat naar meer.
Binnen zeven minuten stond het al 2-0 en na het rustsignaal was 4-0 te lezen op het scorebord. Wat een wervelend Ajax zagen we. Oké, Feyenoord liet zich wel erg makkelijk naar de slachtbank leiden maar toch, het deed weinig af aan de dadendrang van ons Ajax. Wat een tempo en wat een passie. Zo zien we Ajax graag. Dat de tweede helft verder geen goals meer bracht, was misschien het enige minpuntje van deze mooie middag. We hebben weer genoten en feyenoord vernederen blijft toch een heerlijke bezigheid. Het was bijna zielig hoe het armlastige ploegje door de Godenzonen werd weggezet. Maar nogmaals, lekker blijft het en het geeft nog meer kleur aan de spreuk “Al is de ellende nog zo groot, kijk naar Rotterdam Zuid en je lacht je dood”.
En nu? Op naar de 35e landstitel en overwinteren in de Champions League. Het ligt allemaal binnen handbereik. Misschien dat az nog aan kan haken maar vanuit Rotterdam en ook Eindhoven hebben we niets meer te vrezen. Het beest dat Ajax heet, heeft beet en laat niet meer los…
